40o 59' - 41o 05' Β, 25o 00' - 25o 11' Α - 13.000 εκτάρια

Περιοχή Ramsar (τα όρια δεν έχουν επακριβώς καθοριστεί), Περιοχή Ειδικής Προστασίας (10.000 εκτάρια) και Ειδικά Προστατευόμενη Μεσογειακή Περιοχή. Το κυνήγι απαγορεύεται μερικώς (6.600 εκτάρια) ενώ προστατεύεται η αποικία των ερωδιών στο Πόρτο Λάγος. Η δόμηση και η εμπορική αλιεία ελέγχονται με ειδικά μέτρα.


Είναι ένα σύμπλεγμα παράκτιων υφάλμυρων λιμνών και λιμνών γλυκού νερού. Η μεγαλύτερη είναι η λίμνη Βιστονίδα που είναι υφάλμυρη, περιβάλλεται από καλαμιώνες (Phragmites sp.) και έχει ζώνες αρμυρικιών (Tamarix sp.), αλίπεδα, παραποτάμια δάση, μικρές λίμνες με γλυκό νερό και υγρά λιβάδια. Περιλαμβάνονται οι ακόλουθες λιμνοθάλασσες: Λάγος, Λάφρη, Λαφρούδα, Ξηρολίμνη ή Φαναρίου, Αρωγή ή Καρατζά, Μέση ή Αλυκή, Πτελέα, Έλος και Λίμνη. Η Βιστονίδα απειλείται από ρύπανση (προερχόμενη από βιομηχανικές, αγροτικές και οικιακές πηγές) ενώ έλη υγρά λιβάδια και παραποτάμια δάση απειλούνται από εγγειοβελτιωτικά προγράμματα. Η λίμνη Ισμαρίδα συνδέεται με αυτή την περιοχή.

Στα αναπαραγόμενα είδη περιλαμβάνονται η Λαγγόνα Phalacrocorax pygmeous, ο Νυχτοκόρακας Nycticorax nycticorax, o Κρυπτοτσικνιάς Ardeola ralloides (5 ζεύγη), ο Λευκοτσικνιάς Egretta garzetta (330 ζεύγη), ο Σταχτοτσικνιάς Ardea cinerea (120 ζεύγη), η Βαλτόπαπια Aythya nyroca (20 ζεύγη), ο Καλαμοκανάς Himantopus himantopus (100 ζεύγη), η Αβοκέττα Recurvirostra avosetta (45 ζεύγη), το Νεροχελίδονο Glareola pratincola (50 ζεύγη), η Αγκαθοκαλημάνα Hoplopterus spinosus, το Ποταμογλάρονο Sterna hirundo (400 ζεύγη), το Νανογλάρονο Sterna albifrons (10 ζεύγη), η Χαλκοκουρούνα Coracias Garrulus, η Γαλιάντρα Melanocorypha calandra και ο Γαϊδουροκεφαλάς Lanius minor. Κατά τη μετανάστευση εμφανίζονται ο Ροδοπελεκάνος Pelecanus onocrotalus (100), η Χαλκόκοτα Plegadis falcinellus (400) και η λεπτομύτα Numenius tenuirostris (η δεύτερη σημαντικότερη για το είδος περιοχή στην Ελλάδα). Το Φοινικόπτερο Phoenicopterus ruber παρατηρείται όλο το χρόνο στην περιοχή (μέγιστο 2.000). Το χειμώνα εμφανίζονται μεγάλοι αριθμοί υδρόβιων πουλιών όπως ο Κορμοράνος Phalacrocorax carbo sinensis (4.500 το 1984), η Λαγγόνα Phalacrocorax pygmeous (4.000 το 1986), ο Αργυροπελεκάνος Pelecanus crispus (150), ο Αργυροτσικνιάς Egretta alba (250), η Ασπρομέτωπη χήνα Anser albifrons (μέγιστο 1.000), η Νανόχηνα Αnser erythropus (50), η Σταχτόχηνα Anser anser (3.000+), η Βαρβάρα Tadorna tadorna, η Καστανόχηνα Tadorna ferrunginea, το Κιρκίρι Anas crecca (11.500), η Ψαλίδα Anas acuta (3.600), η Χουλιαρόπαπια Anas clypeata(1.700), το Κεφαλούδι Oxyura leucocephala (μέγιστο 405 τον Ιανουάριο του 1988), το Γκισάρι Aythya ferina (4.100), η Φαλαρίδα Fulica atra (30.500) και η Αβοκέττα Recurvirostra avosetta (1.500).

Πηγή: Σημαντικές Περιοχές για τα Πουλιά της Ελλάδας
Copyright © 1994 Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία
Πολλά στοιχεία μπορεί να έχουν μεταβληθεί. Η νέα έκδοση του βιβλίου είναι προγραμματισμένη για το 2000